Overzicht van 2009

En dan nu, gaan we over naar de bekendmaking van winnaar.
De persoon die van de winnaar 2008, Aline Zwierstra, de Jan van den Biggelaar Wisselbokaal gaat overnemen.

Wie is het RAADSLID VAN HET JAAR 2009?

HET EREPODIUM:

De bronzen plak, PLAATS 3: MONIQUE LIST

Vorig jaar op de derde plaats geeindigd en haar positie bestendigd.

Een prima raadslid dat haar woorden met zorg kiest en weet waarover ze praat. Zonder zich tot hak- en breekwerk te laten verleiden laat zich niet meer met kluitjes in het riet sturen. Als er een afkeurende motie komt dan is ie ook terecht. Niet voor de buhne, maar op inhoud.
De huidige lijsttrekker van de VVD, een dame die staat voor gedegen kwaliteit.

Dan gaan we over naar Zilver, de 2e plaats: JOOST HELMS

Een man doorbreekt de voortdurende hegemonie van de vrouwen bij deze verkiezingen en dat is erg knap.

Deze persoon geeft een zakelijke insteek aan het raadswerk en ziet waar de tegenstellingen overbrugd kunnen worden op moeilijke dossiers. Dat hij een bruggenbouwer is laat hij zien door op belangrijke dossiers net de goede toon te kiezen waar zowel voor- als tegenstanders mee kunnen leven. Met een aanpassing of bemiddeling van bestaande tegengestelde moties of amenderingen tracht hij middels wederzijdse matiging zo een gedegen meerderheid achter zich te krijgen en dat wil nogal eens lukken. Een echte ‘reaal-politiker’waarmee zaken te doen valt.
Een man die naast zijn publieke besognes zijn eigen zaken in Eindhoven bestiert en in de praktijk ondervindt hoe ambtelijke stroperigheid voor een ondernemer koppijn en onbegrip veroorzaakt en goed weet als praktijkman wat er nog beter kan.

De 2e plaats is dus eveneens voor een liberale politicus,
de nummer 2 van de VVD-kieslijst, JOOST HELMS

DE WINNAAR EN RAADSLID VAN HET JAAR 2009

Ik hoef er niet al te veel meer over te zeggen want ook vorig jaar scoorde deze politica al zeer hoog.

Vorig jaar op 2 en nu bovenaan.
De aanbevelingen die toen golden komen dit jaar in versterkte mate terug.

Kwam dit jaar nog meer tot haar recht en liet zich niet alleen horen bij de belangrijke dossiers in dit jaar, maar was veelal ook de spil van het debat en voerde mede de regie. Vervalt niet in te verregaande retoriek, maar zegt op pakkende wijze waar de schoen knelt en geeft minder gemakkelijk toe en laat zich niet ringeloren door halve toezeggingen en vaagheden. Het College, maar ook collegae in de Raad kunnen niet meer om dit Raadslid heen. Met name is dat knap als je weet dat je slechts een beperkt stempotentieel in eigen gelederen hebt. je moet het dan van inhoud en toonzetting hebben en dat doet ze optimaal. Is verbindend zowel naar oppositie als coalitie en scoort communicatief heel goed.

Inmiddels is ze opgeklommen tot lijsttrekker. Gedreven en gedurfd en ze gaat er voor. Heeft laten zien dat kwaliteit altijd snel komt en is in een paar jaar tijd niet meer weg te denken uit de Raad. De stemming was overweldigend en er is geen enkel misverstand wie de titel dit jaar verdient: Renate Richters.

Op zaterdag 2 januari 2010, de 60ste verjaardag van de echtgenote van een oud-raadscollega, (waarover zodadelijk meer), werd de wisselbeker voor het BESTE RAADSLID VAN HET JAAR voorzien van een naam. We houden hiermede een collega in ons midden die ons, veel te vroeg, in 2009 ontviel.

Hij was naast oud-fractievoorzitter en oud-wethouder, ten tijde van overlijden voorzitter van het presidium en waarnemend voorzitter van de gemeenteraad van Eindhoven. Maar bovenal was deze man een collega in de Raad, waarmee je hardnekkig scherp kon debatteren maar ook weer snel kon lachen. Een menselijke mens. Een mooie collega.
Ik bewaar de beste herinneringen aan hem, ook als we tegenover elkaar stonden in standpunt. Ik vond het een meesterlijk tegenstander juist door zijn emotie en betrokkenheid en de tijden van Wiegel-Den Uyl gonsden door mijn hoofd als ik hem tot lichtelijke wanhoop dreef. Maar juist de scherpte in de debatten schepte een band. En de naam die ik hem gaf: "De Eindhovense Joop den Uyl", nou daar was ie best trots op.

In de beginjaren in de Raad, toen Jan nog fractievoorzitter was, voerde alle kopmannen en vrouwen het woord over een belangwekkend onderwerp. Na al die voordrachtenallemaal aangehoord te hebben, bracht ik eindverslag uit van mijn oordeel over dat theatergebeuren. "Jan, jouw bijdrage was ditmaal de beste, helemaal top, inhoudelijk sterk en kernachtig". Jan glimde en fluisterde: "dat vond ik zelf eigenlijk ook wel..". Het was waar. Eerlijk is eerlijk. Ook politieke tegenstanders kan ik waarderen als ze kwaliteit neerzetten.
Hij vond mij daarbij ook dikwijls een intrigant en als ik hem in het vaarwater zat, nou dan waren de rapen gaar en was er helemaal niks meer goed van Van Bussel, een rotjong !
Mooi als je dan een paar dagen later samen, een dag voor zijn Zuid-Afrika-reis (Jan mocht gaan in plaats van onze Jos Peters), samen op het terras van de Rozenknop wat evalueert en het niet eens wordt maar wel de scherpe kanten er vanaf slijpt bij een glas rooie wijn (want wat rooien wegwerken mag, zei Van Elk altijd), dan besef je hoe leuk politiek eigenlijk is. Ik heb het altijd, en nog wel, met veel plezier gedaan en het was een verrijking om mee te draaien in die molen van feitelijk hoogwaardig amateurisme. de menselijke maat is daarbij heel erg belangrijk. En op dat veld spraken Jan en ik dezelfde taal.

We houden Jan een beetje in ons midden op deze manier door uitreiking van zijn bokaal, eens per jaar.
De winnaar van de titel "Beste Raadslid van het Jaar' krijgt hem uitgereikt, de: 

JAN VAN DEN BIGGELAAR-WISSELBOKAAL